২০০০-২০২৩ বৰ্ষৰ ভিতৰত অসমত ১২০৯টা হাতীৰ মৃ*ত্যু

২০০০ চনৰ পৰা ২০২৩ চনৰ ভিতৰত অসমত হাতী-মানুহৰ সংঘাতত ১,৪০০ৰো অধিক লোকৰ মৃত্যু হয়। এই সময়ছোৱাত ৰাজ্যত ১,২০৯টা হাতীৰো মৃত্যু হয়, ইয়াৰে সৰ্বাধিক ৬২৬টা হাতীৰ মৃত্যু মানুহৰ কাৰ্যকলাপৰ বাবে হয়। ভাৰতীয় বন্যপ্ৰাণী প্ৰতিষ্ঠান (WII)ৰ প্ৰতিবেদনৰ পৰা এই কথা পোহৰলৈ আহিছে। শেহতীয়াকৈ প্ৰকাশ পোৱা প্ৰতিবেদনত বিদ্যুৎস্পৃষ্টক মানুহৰ ফলত হোৱা মৃত্যুৰ প্ৰধান কাৰণ হিচাপে উল্লেখ কৰা হৈছে, য’ত ২৩ বছৰৰ ভিতৰত ২০৯টা হাতীৰ মৃত্যু হৈছে।

প্ৰতিবেদন অনুসৰি এই সময়ছোৱাত হাতীৰ অস্বাভাৱিক মৃত্যুৰ আন প্ৰধান কাৰণসমূহ হ’ল আকস্মিক মৃত্যু (১২৭), মানুহৰ কাৰ্যকলাপৰ অন্যান্য প্ৰভাৱ (৯৭), ৰে’লৰ খুন্দা (৬৭), চোৰাং চিকাৰী (৫৫), বিষক্ৰিয়া (৬২), প্ৰতিশোধমূলক হত্যা (৫) আৰু বাহনৰ সংঘৰ্ষ (৪)।  ইয়াত কোৱা হৈছে যে অধিকাংশ হাতীৰ মৃত্যু নগাঁও, শোণিতপুৰ , ধনশিৰি আৰু কাৰ্বি আংলং পূবত সংঘটিত হৈছে।

ৰে’লপথ সম্প্ৰসাৰণ, বিদ্যুৎ পৰিবাহী তাঁৰৰ বেৰ, বিদ্যুতৰ অবৈধ ব্যৱহাৰ আদি হাতীৰ মৃত্যুৰ বাবে দায়ী আন গুৰুত্বপূৰ্ণ কাৰক বুলি উল্লেখ কৰা হৈছে। প্ৰতিবেদন অনুসৰি ২০০০ চনৰ পৰা ২০২৩ চনৰ ভিতৰত অসমত বান্দৰ-হস্তীৰ সংঘাতৰ ৮০৬টা ঘটনা সংঘটিত হৈছিল, য’ত ৪৬৮ জন লোকৰ মৃত্যু হোৱাৰ লগতে ৩৩৭ জন লোক আহত হৈছিল।